Awantura i nieprawdziwe dane – tak (niestety) protestuje część mieszkańców Starego Podgórza

Więcej miejsc parkingowych na ulicach i chodnikach, likwidacja separatorów na Kalwaryjskiej i zatrzymanie procesu uspokajania ruchu samochodowego w centrum Krakowa – to postulaty głośnej grupy mieszkańców Starego Podgórza. Ogłaszane w atmosferze krzyku, awantur, manipulowania danymi i populizmu.

[Na końcu tekstu wyjaśnienie dla wszystkich nie znających Podgórza]

Teren Zabudowany na Facebooku – śledź nasze kolejne wpisy

– Eksperyment podgórski się nie udał i należy z tego wyciągnąć wnioski. W ciągu trzydziestu dni od wprowadzenia zmian tylko na jednej ulicy zbankrutowało dwanaście sklepów, a potem – kolejnych siedem. Dziesiątki ludzi straciło pracę – mówi w rozmowie z lovekrakow.pl Michał Łenczyński, jeden z liderów protestu. A potem w dyskusji na Facebooku wymienia numery lokali, spod których rzekomo po wprowadzonych w wakacje zmianach na Kalwaryjskiej miały zniknąć działające tam wcześniej przedsiębiorstwa: 17,19,29,32,36,43,60,63,74,76,78. Miał to być stan na 20.09.2016. Sprawdziłem je.

Nr 17 – to dawny oddział BZ WBK, zamknięty kilka lat temu, po fuzji tego banku z Kredyt Bankiem, który to miał swój oddział dokładnie naprzeciwko.

Nr 19 – rzeczywiście lokal jest pusty, trudno mi powiedzieć od jak długiego czasu

Nr 29 – tutaj działają dwa lokale, serwis komputerowy i sklep odzieżowy

Nr 32 – pod tym numerem działa nowa pizzeria (pojawiła się w ostatnich kilku miesiącach), kantor, jubiler, sklep odzieżowy i sklep zoologiczny. Jeden pusty lokal stoi po zlikwidowanym kantorze, których na Kalwaryjskiej jest jeszcze kilka, w tym jeden oficynę obok, więc konkurencja jest spora.

Nr 36 – działają trzy lokale: kantor, sklep obuwniczy i zupełnie nowy jungle house.

Nr 43 – lokal pusty

Nr 60 – jeden lokal pusty

Nr 63 – są dwa lokale (bank BOŚ i firma reklamowa)

Nr 74 – dwa puste lokale

Nr 76 – jest lokal

Nr 78 – lokal pusty od lat

Z trzynastu wymienionych lokali pustych jest osiem, z czego co najmniej dwa stoją puste od dobrych kilku lat. Zostaje sześć, w tym jeden kantor, których naprawdę na Kalwaryjskiej jest dużo i trudno wyobrazić sobie, że został zamknięty przez mniej miejsc postojowych. A więc pięć pustych lokali, zlikwidowanych w ostatnim czasie, choć byłbym ostrożny w mówieniu, że na pewno już po wprowadzonych przez ZIKiT zmianach.

Jednocześnie w samym tylko obrębie przystanku tramwajowego przy Smolki w ciągu ostatnich 2-3 lat pojawiła się nowa piekarnia (Zapiecek), rozbudował się Awiteks wprowadzając małą kawiarnię, do większego lokalu przeniósł się sklep z wędlinami i mięsem Szubryt, taki sam transfer zanotował w zeszłym miesiącu sklep spożywczo-warzywny (zajął miejsce po dawnym Centrum Kultury Afrykańskiej), pojawił się sklep z akcesoriami dla palaczy (róg Kalwaryjskiej i Smolki), nowa kwiaciarnia z roślinami doniczkowymi, market z eko-żywnością (róg Kalwaryjskiej i Długosza), a kawałek dalej wspomniana już nowa pizzeria na Kalwaryjskiej 32. Nawet przeniesienie się oddziału księgarni Bonito kilka numerów dalej nie miało nic wspólnego ze zmianami ruchu na Podgórzu – tak zapewniły mnie pracowniczki lokalu. Ale tego wszystkiego wygodniej nie widzieć, gdy chce się krzyczeć, że handel na Kalwaryjskiej umiera.

Szkoda, że duża energia i chęć do działania kilkudziesięcioosobowej grupy osób, są używane w celu przywrócenia sytuacji, która nikomu dobrze nie służyła. Jako mieszkaniec Starego Podgórza chciałbym się zwrócić do Państwa, którzy protestują z prośbą o nieco mniej negatywnych emocji, a więcej spokojnej rozmowy i o podjęcie próby zrozumienia, jak działa współczesne miasto. Chciałem to zrobić już dawno, na jednym z Waszych spotkań. Na pierwsze, w SP nr 26 szedłem z nadzieją, że będzie można porozmawiać, spróbować wytłumaczyć stanowisko innych mieszkańców, przekonać, że ani mieszkańcy ani przedsiębiorcy nie mają interesu w tym, żeby Kalwaryjska była tranzytową ulicą z jak największym ruchem samochodowym i że na miejsca postojowe nie wygra się z galeriami handlowymi. Ale na miejscu zastałem grupę kilkudziesięciu osób przepełnionych wściekłością na ZIKiT i mających właściwie tylko jeden postulat – powrót do tego, „jak było wcześniej”. O kolejnym spotkaniu, we Wrzosie, już z ZIKiT-em, nie wspomnę. Krzyki, obrażanie urzędników, przerywanie każdej wypowiedzi, przekleństwa, a na koniec spisywanie danych uczestników, którzy są za zmianami, i którzy są przeciw – na osobnych kartkach. Nie miałem szans przebić się do Państwa z jakimkolwiek komunikatem. Robię to teraz.

Wbrew temu, co może się wielu z Państwa wydawać, większa liczba samochodów na Kalwaryjskiej nie przełoży się na większe dochody przedsiębiorców. Na takich ulicach większą część klientów będą raczej stanowić piesi – Wasi sąsiedzi, którzy nie potrzebują jechać samochodem ze Spiskiej, Smolki, Warneńczyka albo Zamojskiego, żeby zrobić na u Was zakupy. Świadczą o tym badania prowadzone w wielu miastach, zarówno Polski, jak i na Zachodzie – w Szczecinie, Vancouver, Melbourne czy Toronto – można je zobaczyć np. w wydanym w Lublinie Atlasie sytuacji pieszych. Nie trzeba zresztą patrzeć tak daleko – wystarczy zwrócić uwagę na krakowskie Aleje Trzech Wieszczów. Przejeżdża tam wielokrotnie więcej aut każdego dnia, z parkowaniem nie ma większych problemów niż na Kalwaryjskiej. Czy to jest miejsce, w którym na parterze każdej kamienicy znajduje się dobrze prosperujący lokal gospodarczy?

Jeśli już mielibyśmy szukać przyczyn, dla których handel na Kalwaryjskiej ma kłopoty, to są co najmniej dwie mające na to dużo większy wpływ – sklepy internetowe i galerie handlowe.

Wydajemy na zakupy w Internecie coraz więcej pieniędzy – rok do roku nawet o 15-20 procent i wzrost ten będzie postępował. A czego nie wydamy w sieci, zostawimy w oddalonych od „Korony” o raptem 1-2 kilometry galeriach Bonarka albo Kazimierz.

Handlu w sieci zatrzymać się oczywiście nie dało, na to praktycznie nikt nie miał wpływu. Rozwój galerii handlowych można było natomiast zorganizować inaczej, na przykład wyprowadzając je na dalekie przedmieścia, żeby nie działały jak odkurzacze wysysające ludzi z centrów miast. Niestety, rozwój przestrzenny nie należał do priorytetów żadnej władzy po 1989 roku i galerii handlowych mamy mnóstwo. Marnym pocieszeniem może być tylko fakt, że tak jest w całym kraju, nie tylko w Krakowie.

Klientami lokali na Kalwaryjskiej w niewielkim stopniu będą zmotoryzowani. Czy ktoś z Państwa, jako mieszkańców Podgórza, jeździ samochodem na zakupy np. na Królewską? Albo na Długą? Podejrzewam, że nie. Klientów macie w mieszkańcach bezpośredniej okolicy, ewentualnie w przejeżdżających Kalwaryjską pasażerach komunikacji miejskiej, którzy mogą wysiąść pod Koroną, przejść jeden przystanek do Smolki, załatwić potrzebne rzeczy i jechać dalej.

Zwróćcie Państwo uwagę na jeszcze jedną rzecz. Nasza dzielnica ma coraz więcej młodych, nieźle sytuowanych mieszkańców. Kończy się budowa dużych bloków przy Spiskiej i Przedwiośniu, są nowe apartamentowce na Lwowskiej, przy placu Bohaterów Getta, na Śliskiej, na Zamojskiego. Jeśli ułatwimy tym ludziom wyjazd z Podgórza, na sobotnie zakupy też pojadą do Bonarki. Jeśli sprawimy, że spacer i zakupy na Kalwaryjskiej mogą być przyjemnością, a nie przeciskaniem się pomiędzy zaparkowanymi na chodnikach autami, przyjdą do Was.

Kwestia miejsc dla dostawców i dla niepełnosprawnych, którą często podnosicie w rozmowach, na pewno da się rozwiązać bez większego kłopotu. Dla dostaw wystarczy wyznaczyć odpowiednie godziny, tak jak to się dzieje w centrach setek miast Europy. Dla niepełnosprawnych także można wyznaczyć miejsca, ale trzeba też pomyśleć o tym, aby mogli po Kalwaryjskiej poruszać się komfortowo na swoich wózkach – eliminować wysokie krawężniki, schodki, wyrównywać chodniki, a także zostawić dla nich jak najszerszy chodnik.

Więcej konkretnych, opartych na danych i lekturze wielu książek i artykułów o miastach argumentów zawarłem już raz na blogu w tym wpisie. Dyskutujmy i protestujmy, ale używajmy do tego rozsądnych argumentów, a nie populistycznych wrzasków i postulatów, które przyniosą skutek odwrotny do zamierzonego.

A teraz jeszcze kilka zdań wyjaśnienia dla nie znających Pogórza.

Mamy na Podgórzu w Krakowie ulicę Kalwaryjską. Piękną, klasyczną XIX-wieczną ulicę z pierzejami kamienic po obu stronach, z linią tramwajową na środku. Mnóstwo drobnych punktów handlowych i usługowych oraz dość ważna droga dojazdowa do ścisłego centrum Krakowa. Razem z jej przedłużeniem, ulicą Limanowskiego, ma ok. 2 km długości. Na obu krańcach znajdują się bardzo ruchliwe skrzyżowania, połączone także typowo tranzytową ulicą Powstańców Śląskich, która jest częścią wojewódzkie drogi nr 776. Na mapie wygląda to tak:

Fot. Google StreetView

Ponieważ Kalwaryjska jest dość wąska, to torowisko idzie środkiem po jezdni. Jeśli na ulicy są miejsca postojowe, to samochody muszą jechać po torowisku razem z tramwajami. Parkowanie na chodnikach jest możliwe tylko na niektórych, szerszych odcinkach ulicy. Do niedawna więc tramwaje stały razem z samochodami w potężnych korkach. Przejechanie kilometrowego odcinka spod „Korony” na Rondo Matecznego mogło zająć nawet 15-20 minut.

Kilka miesięcy temu krakowski Zakład Infrastruktury, Komunikacji i Transportu zamontował na Kalwaryjskiej separatory i zlikwidował część miejsc postojowych. Auta nie mogą już jeździć po tramwajowych torach. Tramwaje przestały stać w korkach, a wśród części mieszkańców Podgórza zawrzało. Skrzyknęli się, zorganizowali i zaczęli systematycznie nękać ZIKIT protestami. Byłem na kilku spotkaniach, w tym na jednym z przedstawicielami ZIKiT-u w kinie Wrzos (cała sala wypełniona do ostatniego miejsca!) i dawno nie widziałem takiego potencjału wkurzenia. O kilkadziesiąt miejsc postojowych i separatory ułatwiające przejazd tysiącom ludzi każdego dnia. A ponieważ ZIKiT szykuje więcej zmian w centrum, nie tylko na Podgórzu, to i protest przybiera na sile. Konsultacje ws. zmian trwają.